tWo4TwO : Hidup bukan sekadar A

Penulisan ni pernah saya post di FB saya pada 18 Nov 2016. What i wrote is actually a reminder for myself to not expect too much of my daughter, Thira. Since she'll be sitting for SPM next year, i think it's apt that i share this again, this time in my blog. To those who happen to read it, hope it helps u to see more light in your children's journey to adulthood. Let them enjoy their childhood. You were once a child so u shud understand how it's like to be a child. Let kids be kids.

Kronologi pembelajaran sy dr djh 5 hingga sy dpt kerja sy skrg. Byk pengalaman pahit manis sepjg tempoh tersebut.

1984: Peperiksaan darjah 5 - 5A (kedudukan ke 4 dalam seluruh N9. It was quite a surprise coz i was always an average student).

1986: Masuk ke TKC (masa ni SBP xperlu mohon. If u really excelled, u will be offered a place).

1988: SRP - 8A1 (student underdog sbb seldom dpt top 10 dlm kelas. Cuma sekali dua je kot spjg F1-F3. So sume org mmg surprised trmasuk diri sendiri).

1989: Pilih aliran pure science. (Xnk dgr nasihat parents suruh masuk social science. Kononnya, students yg dpt 8A1 kena lah amik pure science. Bodoh sombong masa ni).

1990: SPM aggregate 16 (science subject hancus kecuali biologi. Itulah ketulahan xnak dgr cakap mak bapak. Plus banyak main jugak. Dalam kelas cikgu mengajar kita gelak ntah apa2 kat belakang).

1991: Masuk matrik UUM, Sintok. (Culture shock sbb UUM sgtlah gondol masa ni. Pioneer matrik dalam kampus UUM. Entah macamana study masa matrik ni menonjol pulak result.)

1992: Dapat masuk kelas express dgn CGPA 3.88.

1992 (December): Masuk degree awal satu semester drp kawan2 yg lain. Course accounting. (Masa ni kalau masuk intake Dec akan sekali dengan budak2 from STPM and lepasan Diploma.)

1996: Habis degree dgn 2nd class lower. (Padan muka. Sibuk sgt bercinta masa ni. Hahaha)

Saya penah jadi auditor. Saya penah mengganggur seketika. Saya penah jd guru sandaran tak terlatih. Saya penah memohon jadi guru n hampir jadi guru tp sy dpt offer PTD pd hari keempat sy menjalani kursus orientasi utk KPLI. Sekarang saya adalah seorang PTD. Ok... apa yg kita dapat belajar drp kronologi pembelajaran saya?

Pertama:

Walaupun sy score high utk Penilaian Darjah 5 n SRP tapi SPM sy gagal dapat keputusan yg cemerlang. Ada kawan sy yg x berapa cemerlang semasa sekolah rendah dan menengah rendah tapi SPM dia score jauh lebih baik drp sy. Ini bermakna, keputusan peperiksaan di peringkat sekolah rendah mahupun menengah rendah tidak menjejaskan keputusan peperiksaan SPM. Yg penting usaha tanpa putus asa.

Kedua:

Sekolah bukanlah penentu kejayaan seseorg. Bukan bermakna bersekolah di sekolah harian tidak boleh berjaya dan sebaliknya kalau bersekolah di sekolah berasrama akan terjamin kejayaan seseorg. Yg penting effort dan kesungguhan individu itu sendiri. Sekolah yg bagus itu hanyalah sebagai medium dan pemangkin dan bukan penentu kejayaan. Ini juga antara kata2 perangsang yang saya berikan kepada Thira. Since dia xnak ke boarding school, saya suruh dia buktikan dia juga boleh berjaya dengan cemerlang di sekolah harian biasa. So far sehingga PT3, Thira masih tidak mengecewakan. Alhamdulillah.

Ketiga:

Ambillah aliran mengikut kemampuan diri. Jangan terikut2 dengan trend atau desakan persekitaran dan org2 di sekeliling. X semua org mempunyai kebolehan dan kepintaran yg sama. Jadi ukurlah baju di badan sendiri. Ibu bapa fahami kehendak anak. Jangan minta anak ikut kehendak kita.

Keempat:

Masa depan kita bukan terletak sepenuhnya pada helaian kertas yg menyatakan keputusan peperiksaan kita. Sebaliknya, usaha dan keazaman yang menentukan arah tuju hidup kita. Selain itu, doa dan tawakal kpd Allah amatlah penting.

Kelima:

Rezeki datang daripada Allah. Jika kita rajin berusaha insyaAllah Allah akan bantu dalam bentuk yg tidak kita sangka. Mungkin cita2 kita dan kerjaya yg kita dapat x sama tp mungkin itu yg telah Allah tetapkan dan yg terbaik utk kita. Mcm sy bercita2 dr kecik nak jd accountant (x penah sekali pun sy tukar cita2 sy) tapi akhirnya sy jd PTD. Mungkin itu adalah takdir hidup sy dan itu adalah yg trbaik. Jangan sekali2 putus asa dan mengalah. Allah is the best planner and He knows best! InsyaAllah.